Dawniej jako Borzuchy, Borichy.
To niewielka wieś typu ulicowego (1) w gminie Liw, nad rzeką Liwiec, w powiecie węgrowskim, we wschodniej części województwa mazowieckiego.
Udokumentowana historia wsi Borzychy zaczyna się ok. 1580 r. Rejestr podatkowy wymienia w parafii starowiejskiej m.in. wieś Borichy (2).
Nazwa wsi prawdopodobnie pochodzi od słowiańskiego imienia Borzysław.
20 maja 1664 r., hrabia Jan Kazimierz Krasiński (1607 — 1669), herbu Ślepowron, kupił od Bogusława Radziwiłła dobra węgrowskie, a razem z nimi: Starą Wieś, Tończę i Borzychy.
Wystąpienie nazwy Borzychy potwierdza rejestr pogłównego (3) z 1676 r. (4).
Kolejne wzmianki pojawiły się dopiero 126 lat później.
10 października 1802 r. wobec ks. Jakuba Białobrzeskiego (...) zostają potwierdzone w Węgrowie wcześniejsze darowizny, prawa, tytuły nadań i sumy lokowane na rzecz parafii starowiejskiej. Oprócz włościan i szlachty z Lipek dziesięcinę składają: dziedzic hr. Jan Świdziński z dóbr Stara Wieś, Borzychy i Zuzułka.
14 lat później pojawiła się kolejna wzmianka o wsi — "Klucz Starowieyski obejmujący Folwark Tończa, a wsiami Tończą i Zuzułką, Maydanem wsią czynszową, tudzież Folwark Ludwinowski z wsiami Ludwinów, Stara wieś kościelna i Borzychy, w gminie, powiecie, Województwie tychże" (5).
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (1880 — 1902) wspomina Borzuchy — "wieś, powiat węgrowski, gmina i parafia Starawieś, urząd gminy. Roku 1827 było tu 25 domów i 239 mieszkańców (...), 679 m. obszaru."
Obecnie Borzychy nieco zmieniły swój charakter i są wsią rolno–wypoczynkową tym samym zmniejszając liczbę stałych mieszkańców.
Liwiec jest lewym dopływem Bugu, stanowił niegdyś południową granicę historycznego Podlasia. Płynie przez obecne województwo mazowieckie.
W dawnych czasach rzeka płynęła w szerokiej dolinie, przez większość roku była spławna, a jej spokojny nurt czynił ją bezpiecznym szlakiem komunikacyjnym, handlowym i transportowym.
Obecnie Liwiec liczy ok. 142 km długości. Ma dwa źródła — południowe (6) nieopodal wsi Sobicze oraz północne (7) na terenie wsi Zawady. Rzeka kończy swój bieg koło Kamieńczyka.
Nazwa pochodzi od wierzby iwy, która dawniej brzmiała — lwiec.
Karczma w Borzychach
W czasach swojej świetności był to w pełni drewniany, piętrowy budynek. Pierwotnie mieściła się w nim karczma (8) z żydowskim gospodarzem. Później obiekt kilkukrotnie zmieniał właścicieli i zastosowanie — pełnił m.in. rolę urzędu pocztowego. Na końcu swojego użytkowego życia w budynku mieścił się sklep.
Kuźnia w Borzychach
We wsi, obok karczmy znajdowała się okazała, drewniana kuźnia. Odwiedzający Borzychy (9), którym zdarzyło się zboczyć z Wielkiego Gościńca Litewskiego, mogli liczyć nie tylko na strawę i nocleg, ale także na pomoc kowala. Warsztat kowalski funkcjonował w tym miejscu jeszcze w XX wieku. Tradycje kowalskie nie przetrwały próby czasu.
Młyn w Borzychach
Nad Liwcem funkcjonował drewniany młyn. Do wprawiania żaren w ruch wykorzystywana była siła rzecznego nurtu.